ཞི་བ་འཚོ

JH-ENG

ShAntarakSita [p.n.]

JH-SKT

zAntarakSita

OT

[2385] sngar b+hangga la'i yul du za hor rgyal po'i sras su 'khrungs/ dpal na lendrara slob dpon ye shes snying po las rab tu byung zhing bsnyen par rdzogs/ rgya gar gyi dbu ma rang rgyud pa'i slob dpon zhig dang/ dbu ma shar pa gsum gyi ya gyal zhig yin/ dbu ma rgyan la soD pa'i bstan bcos brtsams/ chos rgyal khri srong lde btsan gyi dus su bod du phebs/ bsam yas gtsug lag khang bzhengs pa'i bkod pa mdzad/ sad mi mi bdun rab tu byung nas dge 'dun gyi sde bod du thog mar btsugs/ 'dul ba dang dbu ma spel/ mtshan mkhan bo d+hi satwa zhes grags/ mkhan chen 'di dang/ slob dpon pad ma 'byung gnas/ chos rgyal khri srong lde btsan gsum la mkhan slob chos gsum du grags/ snga phyir bod du lo bcu lhag tsam bzhugs te gshegs/ ...

JH-C

add his dates

JV

shantaraksita

IW

Shantarakshita [R]

RY

Lobpön Bodhisattva, Shantarakshita, 'Guardian of Peace.' The Indian pandita and abbot of Vikramashila and of Samye who ordained the first Tibetan monks. He was an incarnation of the bodhisattva Vajrapani and is also known as Khenpo Bodhisattva or Bhikshu Bodhisattva Shantarakshita. He is the founder of a philosophical school combining Madhyamika and Yogachara. This tradition was reestablished and clarified by Mipham Rinpoche in his commentary on the Madhyamaka Lamkara. proponent of Svatantrika; Indian pandita, first half of 8th century. Shantarakshita

ཞི་བའཚོ